6+1 λόγοι για τους οποίους αγαπάμε το χιόνι

1. Η κίνησή του στο χώρο. Σε αντίθεση με την βροχή που η πορεία που ακολουθεί είναι γνωστή και προδιαγεγραμμένη -υποτασσόμενη στο νόμο της βαρύτητας-, το χιόνι ορίζει τους δικούς του κανόνες, επηρρεάζεται από περισσότερους από έναν παράγοντες, με παιχνιδιάρικη διάθεση και ανύποπτα αποτελέσματα. Η κίνησή του αψηφά τον νόμο της βαρύτητας, δίνοντάς του τη δυνατότητα να κινείται και σε άλλους πλην του z άξονα δημιουργώντας κινηματογραφικές -τουλάχιστον- εικόνες. Μπορεί, δηλαδή, να φανταστεί κανείς τη σκηνή όπου εσύ, εγώ, ο οποιοσδήποτε κάθεται δίπλα στη σόμπα, στο τζάκι, σε οτιδήποτε ή οποιονδήποτε ζεσταίνει, να αφήσει ανοιχτή τη μπαλκονόπορτα και να χαζευεί το χιόνι να μπαίνει στο δωμάτιο.

2. Το χρώμα του. Ανέκαθεν συμβόλιζε αγνότητα, καλοσύνη, ομορφιά. Κάποτε όσο πιο άσπρη ήταν η επιδερμίδα μιας γυναίκας τόσο πιο όμορφη την θεωρούσαν, το μαύρο χρώμα αντιστοιχούσε σε χαμηλότερες κοινωνικές και αισθητικές αξίες. Μπορεί οι καιροί να άλλαξαν, το άσπρο, όμως, πάντα γοητεύει, πάντα φοριέται και πάντα ομορφαίνει. Ακόμα και τις πόλεις μας.

3. Η δομή του. Γιατί όσο άσπρα και να είναι, τα δαντελωτά εσώρουχα μόνο σε πρόστυχες σκέψεις μπορούν να σε βάλουν. Έτσι και οι αραχνοϋφαντοι αστερίσκοι που χαζεύουμε καθώς πέφτουν.

4. Το offset του cityscape, του landscape, του οποιουδήποτεscape. Ποικίλλει ανάλογα με τη θέση του σπιτιού σου, του αυτοκινήτου σου, του εαυτού σου. Είναι κάτι σαν τις αντικειμενικές αξίες των ακινήτων, άλλη η τιμή του στην Κηφισιά, άλλη στην Γλυφάδα.

5. Η ευκαιρία που προσφέρει απλόχερα στη δημιουργία. Μπορείς να σκάψεις, να χαράξεις, να χτίσεις, να κάνεις γλυπτική -λέγε με χιονάνθρωπο- με λίγα εκατοστά χιονιού.

6. Γιατί παρόλο το κρύο, παρατάς το αυτοκίνητό σου και περπατάς. Και είναι τέλεια.

7.

in_motion: The sequel

Ύστερα από 4 περίπου μήνες που τραβάς φωτογραφίες, ενθουσιασμένος για την άμεση και ταυτόχρονη παρακολούθηση της απέναντι πολυκατοικίας, προσπαθώντας να κατανοήσεις και να συμφωνήσεις στα δόγματα του metapolis περί αρχιτεκτονικής και διαδικασίας και όχι αρχιτεκτονικής και αποτελέσματος, που βλέπεις την εξέλιξη να υφίσταται μπροστά στα μάτια σου, που βλέπεις ανθρώπους, εργαλεία, υλικά, όλα να συνεργάζονται για να γίνει αυτό που αργότερα θα κράξουμε ως μία ακόμα κακή, αστική, μοντερνιστική, αντιπαροχική πολυκατοικία, που όμως την θαυμάζουμε (;) στη διάρκεια της κατασκευής της, ύστερα, λοιπόν, από ολόκληρη αυτήν τη διαδικασία, την αναμονή, τον ενθουσιασμό, συνειδητοποιείς πως, -αφού οι φωτογραφίες μπήκαν στο premiere και η εικόνα έγινε video και το video έγινε συνέχεια- η πολυκατοικία σου κρύβει το Λυκαβηττό.

_zink

Πόσο καιρό άραγε θα μας πάρει για να φτιάξουμε κινητά που πίσω από την κάμερα των 5mpixel θα υπάρχει αυτό το υπέροχο gadgetάκι, το οποίο ό,τι μόλις φωτογραφήσαμε το μεταμορφώνει σε τυπωμένη φωτογραφία στην άκρη του πορτοφολιού μας;

Μέχρι πρότινος μας αποασχολούσε το θέμα των άπειρων, πλέον, φωτογραφειών, χάρη στην ψηφιακή φωτογραφική μηχανή. Τόνοι στοιβάζονταν σε σκληρούς δίσκους, άλλες τις χρησιμοποιούσες, άλλες δεν τις ξανακοίταζες ποτέ.
Σε καμία περίπτωση όμως η παραγωγή τυπωμένων φωτογραφιών δεν ήταν ανάλογη με την παραγωγή φωτογραφιών.

Άραγε τέτοια μηχανηματάκια, τέτοιες καινοτομίες, μπορούν να ξαναφέρουν την φωτογραφία στα άλμπουμ μας;

in_motion

Architecture is the process by which the organization of activities in space is defined.

Architecture is the process, not the result.

In fact, in most cases, buildings are more beautiful during the construction process than when complete, because they represent the staging of a process of constructing ideas.

The ideal state of a building would be one of constant construction, supporting human activities.

(Θραύσματα απο το metapolis dictionary of advanced architecture, για την τέχνη που όλοι εξασκούμε κάποια στιγμή, είτε το θέλουμε είτε όχι, είτε το γνωρίζουμε είτε όχι.)