Architecture is the process by which the organization of activities in space is defined.
Architecture is the process, not the result.
(Θραύσματα απο το metapolis dictionary of advanced architecture, για την τέχνη που όλοι εξασκούμε κάποια στιγμή, είτε το θέλουμε είτε όχι, είτε το γνωρίζουμε είτε όχι.)
2 σχόλια:
εδώ μπορούμε να συζητήσουμε πολύ. την πρώτη φορά που το διάβασα, όταν το ανέβασες μ'άρεσε.
τώρα το ξανασκέφτομαι.
πράγματι, μερικά κτήρια, αδιάφορα στο τέλος, ήταν εξαιρετικά ως σκελετοί ή ημιτελή. (λομβάρδου 80) τα γιαπιά της αθήνας, σκουριασμένα έχουν μια γοητεία.
αλλά δεν είναι απαραίτα όμορφα.
τα πάντα είναι σε καθεστώς διαρκούς μεταμόρφωσης, άλλωστε, φροντίζει ο καιρός, ο ήλιος η βροχή και ο χρόνος για αυτό.
σκέψου τώρα, ο καλός μας Κύριος να μην μας είχε πασαλείψει ολόκληρους με λάσπη, "επειδή έχουμε πιο πολύ ενδιαφέρον έτσι"...
είναι έυκολο να δικαιολογούμε στην αρχιτεκτονική ένα καθεστώς ιν-πρόγκρες
παν
δεν είναι όμως, επειδή ξέρεις, επειδή έχεις συνηθίσει το σπίτι, την πόλη "τελειωμένη";
όπως λες, ο καιρός, η φθορά, ο χρόνος, αλλά και οι ανάγκες, η αστικοποίηση, η υπερεκμετάλλευση της γης, οδηγούν σε ένα καθεστώς διαρκούς μεταβολής, διαρκών αλλαγών, προσθηκών και αφαιρέσεων.
Τι γίνεται αν προσπαθήσουμε να φανταστούμε μία κατάσταση που δεν υπάρχει τελειωμένο και ατελείωτο, που υπάρχει ένα μεταβαλλόμενο -από παράγοντες πολλούς και διάφορους- περιβάλλον, όπου όμως εσύ κατοικείς έτσι κ αλλιώς.
Ζεις, το βιώνεις και στην τελική το αλλάζεις και το προσαρμόζεις με κινήσεις πιο γενναίες -όσο σου επιτρέπει ένα αντίστοιχο δόγμα περί "ελευθερίας του δίπλα"- από την αλλαγή της αφίσας στον τοίχο σου...
ή μήπως όχι;...
Δημοσίευση σχολίου