Παρασκευή 9 Μαΐου 2008

_escape


Μ'αρέσει πολύ αυτή η εικόνα. Τα βιβλία, οι άνθρωποι μπροστά απ'τα βιβλία, μέσα στα βιβλία, βιβλία στα poster, βιβλία στα ράφια.
Άλλωστε, νομίζω, πως οι βιβλιοθήκες, τα bookstore είναι πάντα από τα πιο ευχάριστα μέρη. Γεμάτα γνώσεις, εικόνες, πληροφορίες.
Εκεί που μπορείς να χαθείς, να κάτσεις ώρες, να μην θες να φύγεις.
Να ταξιδέψεις, να περιπλανηθείς, να νιώσεις.
Και όλα αυτά με μερικά φύλλα χαρτιού.

Πέμπτη 8 Μαΐου 2008

talking_withHadid

Την πρώτη φορά που το βλέπεις, εντυπωσιάζεσαι. Και την δεύτερη και την τρίτη. Η μορφή, η προοπτική, το ασυνήθιστο σου τραβούν την προσοχή. Το ίδιο και η συνύπαρξή του παλιού και του νέου.
Αναμφισβήτητα η Hadid πήρε -δεν ξέρω με ποιές διαδικασίες- οικόπεδο φιλέτο. Δίπλα στο ποτάμι, πρόκειται για το μοναδικό συγκρότημα κτιρίων σε όλο το μήκος της όχθης του καναλιού του Δούναβη που βρίσκεται ανάμεσα στο δρόμο και στο ποτάμι. Όλα τα υπόλοιπα βρίσκονται πίσω από το δρόμο. Και αρκούνται στη θέα και όχι στην επαφή.


Το πιο γοητευτικό κομμάτι του συγκεκριμένου συγκροτήματος κατοικιών -πέρα από τις γραμμές του, την ισορροπία μορφής-υλικού, την στατικότητά του, στοιχεία που ξέρει πως να τα δουλεύει, να τα συνδυάζει και να δίνει το επιθυμητό (τουλάχιστον) εντυπωσιακό αποτέλεσμα- είναι η συνύπαρξή του με το παλιό.
Με αυτό το τούβλινο κτίριο που μπλέκεται με τους όγκους της Hadid, που η γραμμικότητά του αμφισβητείται από τις αναδιπλώσεις του νέου, που η υλικότητά του έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τον άσπρο σοβά.
Και που τελικά συμπληρώνονται αρμονικά και ισορροπημένα.

Τετάρτη 7 Μαΐου 2008

walking_inVienna

Περπατώντας στην Βιέννη και χαζεύοντας τα χρώματα...


Πρόκειται, μάλλον, για μια ανοιχτή ανασκαφή graffiti. Μόνο που δεν ανακαλύφθηκε. Δημιουργήθηκε. Είναι σαν να χτίζεις πάνω σε ερείπια, σαν να ζωγραφίζεις σε ζωγραφισμένο καμβά. Σε κάθε περίπτωση, με όσους περισσότερους τρόπους και αν το περιγράψεις, όσα ονόματα και αν του δώσεις, το σίγουρο είναι πως εντυπωσιάζει. Με τα χρώματα, τα αλλεπάληλα layers, τα σχέδια, τη φαντασία.


Πάνω στους τοίχους, πάνω στις πόρτες, μόνο το πόμολο έχει μείνει καθαρό. Χωρίς αμφιβολία, κάποια στιγμή θα το βάψουν και αυτό. Και όσο συντομότερα, τόσο καλύτερα. The sooner the better.


(Ή πώς επιλέγεις να ενταχτείς στο περιβάλλον...)