ροή

Ξυπνάς το πρωί, νωρίς για τα δεδομένα όπως αυτά πρέπει να είναι, όπως και ήταν μέχρι μερικούς μήνες πριν, αργά όμως για τα δεδομένα τα τωρινά... Βάζεις το αυτοκίνητο μπροστά, περιμένεις τη μηχανή να ζεστανει (και όχι η μηχανή να ζεστανει λες και το διαλέγει, λες και έχει προσωπικότητα), βάζεις το σιντι να παίζει και ακούς μουσικές που σε ταξιδεύουν, σε πηγαίνουν σε μέρη που ήσουν, σε μέρη που θα πας, σε μέρη που δεν θα δεις ποτέ!.. Ακούς μουσικές που ταξιδεύουν από μόνες τους, ξεκίνησαν από έναν γνωστό στα βόρεια και δυτικά, μπήκαν τυχαία σε ένα αυτοκίνητο στην πρωτεύουσα, ταξίδεψαν μαζί του νοτια και ανατολικά όσο δεν παει και μέσα από φίλους και γνωστούς αλλάζουν χέρια, παρέα με μια ιστορία που λέει ότι τα βρήκα από εναν φίλο που κάναμε μαζί φαντάροι που τα βρήκε από την κοπέλα του που τα βρήκε από εναν φίλο της που τα εγραψε κάποια στιγμή σε ενα μαγικό σιντακι! Και δεν σε νοιαζουν οι λεπτομέρειες, δεν θα επρεπε κιόλας, φροντίζεις μόνο να θυμάσαι πρόσωπα, καταστάσεις, συναισθήματα, εν τελει μουσικές!