συνέντευξη

Πήγατε σ' έναν τόπο και πετύχατε, διακριθήκατε. Πολλοί άνθρωποι μεταναστεύουν, αλλά περνούν ίσως και όλη τη ζωή τους, δυσφορώντας και βάλλοντας κατά της καινούργιας τους πατρίδας.

«Θα σας πω μια ιστορία που διάβασα κάπου. Ενας Εβραίος γλίτωσε από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και τελικά βρέθηκε στην Αμερική. Πέρασαν τα χρόνια, έκανε περιουσία, αλλά πάντα κατηγορούσε στα παιδιά του την Αμερική. Τους έλεγε, "η Αμερική είναι έτσι, η Αμερική είναι αλλιώς". Και τελικά, για να μην καταστρέψει τη ζωή του, γέμισε ένα δωμάτιο της βίλας του με φωτογραφίες από τα στρατόπεδα συγκεντρώσεως, για να θυμάται τι άφησε πίσω του (γέλια). Μιλώντας σοβαρά, θεωρώ τεράστια σπατάλη ζωής να υποπίπτεις στην άρνηση της χώρας στην οποία ζεις, διότι, καλώς ή κακώς, η ευθύνη για το πώς ζει ο καθένας τελικά είναι δική του, δεν είναι ούτε του γείτονα ούτε του κράτους. Το κράτος μπορεί να μου δώσει καλύτερα πράγματα, αλλά δεν μπορεί να μου δώσει την καλή διάθεση, ούτε το χιούμορ, ούτε την ανάγκη και τη δυνατότητα να καταλάβω. Νομίζω ότι οι άνθρωποι αυτοί απλώς καταστρέφουν τη ζωή τους, έχω συναντήσει αρκετούς και ειλικρινά τους λυπάμαι».

Πολλές φορές αυτό συνδέεται ιδεολογικά με το ότι κρατούν την ταυτότητα του τόπου από τον οποίο ήρθαν.

«Ασφαλώς. Εχουν την εντύπωση ότι παραμένουν πιο γνήσιοι, μη μαθαίνοντας τίποτε από τη νέα τους χώρα. Ομως με αυτή τη λογική θα ήμασταν ακόμη επάνω στα δένδρα. Διότι όλο το νόημα της ανθρώπινης ζωής είναι ότι μπορούμε να μάθουμε κάτι από τους πάντες. Βέβαια, πρέπει να υπάρχει και κάποια κατανόηση. Η μετανάστευση είναι πράγματι μια τραυματική εμπειρία. Οι άνθρωποι δεν είναι πάντα έτοιμοι να μετακινηθούν σε άλλον τόπο. Με αποτέλεσμα να υποπίπτουν στη νοσταλγία, που είναι το δεύτερο δράμα. Επειδή αυτό που νοσταλγούν έχει πάψει να υπάρχει πια. Αν γυρίσω εγώ τώρα στους Μολάους όπου γεννήθηκα, τι θα βρω από τους Μολάους που θυμάμαι; Τίποτε απολύτως. Κι έτσι, τελικά αυτοί οι άνθρωποι πληρώνουν ένα πολύ βαρύ τίμημα κάτω από το πρόσχημα γνησιότητας της ταυτότητας. Δεν νομίζω ότι αλλάζει η ταυτότητα αν μάθεις κάτι από άλλους. Αντίθετα, πλουτίζει η ταυτότητα, και, αν θέλετε, ο μόνος τρόπος να διατηρήσεις την ταυτότητά σου σε μια ξένη χώρα είναι να μάθεις τη νέα χώρα. Αλλιώς φοβάμαι ότι θα φθαρείς, θα αρχίσεις να φθίνεις».

Μία πολλή όμορφη συνέντευξη, από έναν άνθρωπο που ζει 46 χρόνια στη σουηδία, για τη μετανάστευση, τη ζωή στο εξωτερικό, το euro...