Πέμπτη 8 Μαΐου 2008

talking_withHadid

Την πρώτη φορά που το βλέπεις, εντυπωσιάζεσαι. Και την δεύτερη και την τρίτη. Η μορφή, η προοπτική, το ασυνήθιστο σου τραβούν την προσοχή. Το ίδιο και η συνύπαρξή του παλιού και του νέου.
Αναμφισβήτητα η Hadid πήρε -δεν ξέρω με ποιές διαδικασίες- οικόπεδο φιλέτο. Δίπλα στο ποτάμι, πρόκειται για το μοναδικό συγκρότημα κτιρίων σε όλο το μήκος της όχθης του καναλιού του Δούναβη που βρίσκεται ανάμεσα στο δρόμο και στο ποτάμι. Όλα τα υπόλοιπα βρίσκονται πίσω από το δρόμο. Και αρκούνται στη θέα και όχι στην επαφή.


Το πιο γοητευτικό κομμάτι του συγκεκριμένου συγκροτήματος κατοικιών -πέρα από τις γραμμές του, την ισορροπία μορφής-υλικού, την στατικότητά του, στοιχεία που ξέρει πως να τα δουλεύει, να τα συνδυάζει και να δίνει το επιθυμητό (τουλάχιστον) εντυπωσιακό αποτέλεσμα- είναι η συνύπαρξή του με το παλιό.
Με αυτό το τούβλινο κτίριο που μπλέκεται με τους όγκους της Hadid, που η γραμμικότητά του αμφισβητείται από τις αναδιπλώσεις του νέου, που η υλικότητά του έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τον άσπρο σοβά.
Και που τελικά συμπληρώνονται αρμονικά και ισορροπημένα.

Δεν υπάρχουν σχόλια: