_sun and silence

Ρόδος, 27/12/07

Nikitas is enjoying the sun and the silence...

Προσγειώνεσαι στο αεροδρόμιο -το μικρό, το υπό κατασκευή-, φοράς κασκόλ, γάντια, μπουφάν και δύο μπλούζες, έχεις ξυπνήσει από τις 6 για να είσαι on time στον διεθνή αερολιμένα ελ. βελ., στην πρωτεύουσα κάνει κρύο, έστω και τις τελευταίες δύο μόνο εβδομάδες, συνηθίζεις σε αυτό, προσαρμόζεσαι, φοράς κασκόλ, γάντια, μπουφάν και δύο μπλούζες.

Μπαίνεις στο αεροδρόμιο -το διεθνές-, κοιτάς δεξιά, αριστερά, αγουροξυπνημένος, προσανατολίζεσαι, για πρώτη φορά στις σύντομες βόλτες σου στο εν λόγω αεροδρόμιο η Ολυμπιακή έχει 25 check-in, χωρίς ουρές, χωρίς άρα την ανάγκη να ξυπνήσεις τρεις ώρες πριν, να είσαι εκεί δύο ώρες πριν για να περάσεις ένα ευχάριστο, σούπερ βαρετό πρωινό, απογειώνεσαι, προσγειώνεσαι, βγαίνεις από το αεροπλάνο -το μικρό, το υπό κατασκευή- κοιτάς δεξιά, αριστερά, αγουροξυπνημένος, προσανατολίζεσαι.

Βγαίνεις από το αεροδρόμιο -το μικρό, το υπό κατασκευή-, μισοκλείνεις τα μάτια, οι αισθήσεις συνηθίζουν, τα δεδομένα αλλάζουν, όταν έφυγες από την αθήνα ο ήλιος ήταν χαμηλά, χλωμός, όταν έφτασες στο νησί ο ήλιος είναι ψηλά -άραγε είναι ποτέ χαμηλά;-, βγάζεις το κασκόλ, βγάζεις τα γάντια, βγάζεις τη μπλούζα, μισοκλείνεις τα μάτια, οι αισθήσεις συνηθίζουν, τα δεδομένα αλλάζουν.