lost

[Δυστυχώς/ευτυχώς το urbandot παίρνει, πλέον, μεγάλο χρόνο του διαθέσιμου blogοχρόνου, ελπίζω σύντομα να μπει στον δρόμο που θέλουμε για να δώσω και στο city-e-scape τον χρόνο που ζητάει.]

Κάπου, λοιπόν, στα μέσα προς τέλη ιανουαρίου ήρθε το lost. Ξανά, ύστερα από 7 μήνες.

Ο 5ος κύκλος της δημοφιλούς αμερικάνικης σειράς ξεκίνησε και ήρθε να μου θυμίσει erasmus. Γιατί εγώ το lost το γνώρισα εκεί, στη βιέννη, όταν και ο ελεύθερος χρόνος μου ήταν ο μόνος που είχα, όταν και μπορούσα -και προφανώς ήθελα- να βλέπω 4 και 5 επεισόδια στη σειρά. Ξαπλωμένος στο κρεβάτι, με το laptop στα πόδια και τον ήχο χαμηλά να ακούω το περίφημο "previously on lost" και μόνο αναμνήσεις και συναισθήματα από εκείνο το 4μηνο να μου έρχονται στο μυαλό.

Έτσι, λοιπόν, και τώρα. Που βγήκε ο καινούριος κύκλος, τα καινούρια επεισόδια και που επέλεξα να μην τα δω στην τηλεόραση αλλά και αυτά στο laptop, στην αγκαλιά μου, να μου βαραίνει τα πόδια, σε σκοτεινό δωμάτιο προκειμένου να έχω το μέγιστο της αίσθησης της βιέννης. Τότε που γυρνούσαμε σπίτι στις 6 το πρωι και που έβλεπα 2 επεισόδια πριν πέσω για ύπνο. Όσο κουρασμένος και να ήμουν, όσο και να νύσταζα. Κάτι σαν ιεροτελεστία.