Προσωπικά επίσης. Το δικό μου τοποθετείται κάπου μέσα στο ελ.βελ. λίγο μετά το σημείο που ξεκινάνε τα duty free, εκεί που τσεκάρουν την κάρτα επιβίβασής σου και σου επιτρέπουν να περάσεις προς την έξοδο αναχώρησης (συνδέονται, δε, γενικά με χώρους μετεπιβιβάσεων, non-places, που μόνο στόχο έχουν να σε φέρουν πιο κοντά στην ικανοποίηση των επιθυμιών σου).
Είναι αυτή η αόρατη γραμμή που μόλις την περνάς μπαίνεις σε διαφορετική διάθεση, άλλο κλίμα. Γιορτινό, ξεκούραστο, ανέμελο. Σπιτικό.
2 σχόλια:
σου εύχομαι ξεκούραστες, ανέμελες, σπιτικές και χαρούμενες γιορτές!
Υ.Γ. διαβάζοντας τον τίτλο της ανάρτησης ξαφινιάστηκα λίγο γιατί δε σ' έχω για άνθρωπο που ζει "στα όρια". αν και αυτή είναι μια υποκειμενική εκτίμηση.
Υπάρχουν δύο τρόποι αντίληψης του οποιουδήποτε ορίου. Είτε ακροβατώντας πάνω στην λεπτή διαχωριστική γραμμή, είτε επιλέγοντας να την διασχίζεις ανά τακτά χρονικά διαστήματα.
Μπορεί και όχι...
welcome back =)
Δημοσίευση σχολίου