happy birthday

Καθυστερημένα.

Και αδικαιολόγητα.

Το blog έκλεισε έναν χρόνο, λοιπόν, προχθές, στις 28.

Έναν χρόνο που με βοηθούσε να εκφράσω τις σκέψεις μου, τις ανησυχίες μου. Να διατυπώσω τα ερωτήματά μου, να πάρω (;) απαντήσεις. Προσπαθούσα να γράφω συχνά, είχα πολλές φορές πράγματα στο μυαλό μου έτοιμα για δημοσίευση που δεν πρόλαβα να γράψω και που με τον καιρό τα ξέχασα.

Θυμάμαι περίπου έναν χρόνο πρίν, όταν ανέβηκε το πρώτο post. Θυμάμαι τα συναισθήματα, τα αποτελέσματα της προσπάθειάς μου να προσθέσω μία τελεία στον ασύλληπτο κόσμο του ιντερνετ, του παγκόσμιου χωριού, να αφήσω το εικονικό μου μονοπάτι σε έναν χώρο που δεν υπάρχει όπως έχουμε παραδοσιακά μάθει να αντιλαμβανόμαστε το χώρο, που είναι όμως εξίσου αληθινός και ρεαλιστικός όταν η συζήτηση έρχεται στα συναισθήματα και στον τρόπο που προσπαθεί ο καθένας να τα αποκρυπτογραφήσει και να τα μεταδώσει.

Και μπορώ -με σιγουριά- να πω, ότι ένιωσα ωραία. Ένιωσα ας πούμε, περήφανος που βάζω ένα -εικονικό- πετραδάκι στην τεράστια αυτή -εικονική- κατασκευή.

Χρόνια πολλά, λοιπόν!