Η σχέση μου με τη συγκεκριμένη εφημερίδα ξεκίνησε από τα εφηβικά χρόνια και όταν εκείνη κυκλοφορούσε απροκάλυπτα μέσα στο σπίτι. Ξεκινώντας πάντα από τα αθλητικά, συνεχίζοντας στην τέχνη και στα θέματα που αφορούν τον κόσμο και αφήνωντας για το τέλος -ή για ποτέ- τα -ως επί το πλείστον μίζερα και γκρινιάρικα- εσωτερικά και οικονομικά, δημιούργησα με τα χρόνια ένα συγκεκριμένο προφίλ αναγνώστη. (Που μεταξύ μας δεν διαφέρει ριζικά από τον τρόπο που δομείται ένα προφίλ facebook, με την μόνη -και σημαντική- διαφορά πως το ένα είναι προσωπικό, το άλλο δημόσιο -και εικονικό).
Το γεγονός ότι πρόκειται για έντυπο καθημερινό δημιουργεί εξαρχής τις προϋποθέσεις για να δημιουργηθούν μοτίβα, τρόποι ανάγνωσης, λίστες αγαπημένων στηλών/αρθρογράφων και οι αντίστροφες. Ακόμη και σε εβδομαδιαίες εκδόσεις ή ακόμη και σπανιότερες μπορεί κανείς να δημιουργήσει αντίστοιχα μοτίβα, αν επίσης αναλογιστεί κανείς την δύναμη της συνήθειας μπορεί εύκολα να φανταστεί πώς η καθημερινότητα συνδέεται με την εφημερίδα -γενικά.
Ως φοιτητής συνέχιζα να αγοράζω την ελευθεροτυπία μέχρι ένα σημείο κομβικό. Όταν πλέον είχα αρχίσει -κατ' αρχήν υποσυνείδητα και κατ' επέκταση άκρως συνειδητά- να στρέφομαι στην online ενημέρωση και (ΚΥΡΙΩΣ) όταν η τιμή των εφημερίδων πήγε από το 1 ευρώ στο 1.30.
Σαν αύξηση από μόνη της δεν λέει πολλά, ωστόσο δεν μου άρεσε καθόλου η ιδέα. Δεν κατακρίνω τους λόγους που οδηγούν στην αύξηση, δεν μπαίνω καν στην διαδικασία να τους σκεφτώ, αναφέρομαι στο αποτέλεσμα. Που είναι προσωπικό και ενστικτώδες.
Στο ίντερνετ δημιουργήθηκαν πάλι πρότυπα. Διαφορετικά, ωστόσο εξίσου ισχυρά μοτίβα ανάγνωσης, μέσω του υπολογιστή και της οθόνης αντί του χαρτιού.
Μέχρι που αποφάσισε η Ε να αρχίσει την διάθεση δωρεάν εντύπου κάθε πέμπτη που στην ουσία αποτελεί μία συλλογή κειμένων όλης της εβδομάδας. Και που παραλείπεται όλη η γκρίνια και η καθημερινή μουρμούρα (που έχει και αυτή το λόγο ύπαρξής της αλλά που καταντάει κουραστική σε καθημερινή βάση όταν σχεδόν ποτέ δεν συνοδεύεται από κείμενα, ίσως πέρα από πολιτικά, που αξίζουν προσοχής και ανάγνωσης). Και που σου ξαναφέρνει στο προσκήνιο τα συναισθήματα της ανάγνωσης εφημερίδας γεμάτης περιεχομένου και ουσίας, γεμάτης πληροφορίες που δεν έχει σε τίποτα να ζηλέψει από μία online πύλη πληροφόρησης.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
5 σχόλια:
Ντρέπομαι που το ομολογώ, αλλά δεν είχα πάρει είδηση τα περι δωρεάν έκδοσης της Ελευθεροτυπίας την Πέμπτη. Εδώ και καιρό έχω ελλαττώσει σημαντικά το χρόνο που αφιερώνω στις (κυριακάτικες) εφημερίδες. Πλέον ούτε τις δωρεάν δεν παίρνω (metro, city press κλπ), αφού ο,τι γράφουν το έχω διαβάσει την προηγούμενη στο ίντερνετ.
Όμως εφημερίδα δεν είναι μόνο οι ειδήσεις, είναι και τα άλλα κείμενα, οι αναλύσεις, οι θέσεις των αρθρογράφων κλπ. Αυτά είναι που, νομίζω, δεν υπάρχουν στα ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης και είναι ίσως ο μόνος λόγος που αξίζει πια η εφημερίδα.
Είναι γεγονός πάντως οτι ο τρόπος ενημέρωσης έχει αλλάξει. Για να δούμε πώς θα εξελιχθεί η υπόθεση... :)
Όπως ακριβώς λες το πιο σημαντικό στην εφημερίδα είναι τα κείμενα και όχι οι ειδήσεις, οι απόψεις που ξεκινάν και τελειώνουν με ειδήσεις, αλλά που στο ενδιάμεσο εμφανίζουν μία λογική, μία σειρά σκέψεων με αρχή, μέση και τέλος.
Κείμενα που -δυστυχώς- δεν συναντάς στην ποσότητα και στην ποιότητα που θα έπρεπε.
Το καλό με τα δωρεάν της Ε είναι ακριβώς ότι απομονώνει τις απόψεις από τις ειδήσεις. Με αποτέλεσμα ένα έντυπο (δωρεάν!!) γεμάτο πληροφορίες -πλέον- και όχι γεγονότα.
Αναζήτησέ το στα κόκκινα stands με το χαρακτηριστικό σήμα!!
Πλέον και οι περισσότερες εφημερίδες άρχισαν να στρέφονται στο internet άλλες με σωστό τρόπο και άλλες με λάθος ( κατά την γνώμη μου ). Η Ελευθεροτυπια έχει κάνει πολύ καλή δουλειά και στο site της και έχει συνεχή ενημέρωση.
Σίγουρα πολλές εφημερίδες και περιοδικά θα κλείσουν μέσα στον επόμενο χρόνο ή θα αναγκαστούν να διανέμονται με μικρότερη τιμή ή δωρεάν.
Το θέμα είναι το πόσο νωρίς θα καταλάβει ο κάθε επιχειρηματίας- ιδιωκτήτης εφημερίδας οτι ο τρόπος ενημέρωσης αλλάζει .
Τέλος ας σταματήσουν να διαφημίζουν τι CD δίνουν κάθε εβδομάδα με την εφημερίδα και να διαφημίσουν κανένα σοβαρό ρεπορτάζ ή θέμα που θα έχει η εφημερίδα!!!!!!
Είναι δηλαδή τόσο στάνταρ ότι η κρίση χτυπάει και την ενημέρωση;
Γιατί οι περισσότεροι βολεμένοι ακούγονται, δεν τους προβληματίζει κάτι σχετικά με τιμές κτλ. Και προφανώς και επενδύουν στις προσφορές τους και όχι στα άρθρα τους, όταν στην αγορά ένα cd έχει 15-20 ευρώ είναι λογικό κάποιος να προτιμήσει αυτό της εφημερίδας με τα 4 ευρώ.
Ειδικά σε περίοδο κρίσης.
Ναι είναι στανταρ και ειδικά για εφημερίδες και περιοδικά ( ειδικά για περιοδικά τεχνολογίας). Όχι τόσο για τηλεόραση. Γι αυτό όλοι έχουν αρχίσει να στρέφονται και στο διαδίκτυο έτσι ώστε να κερδίσουν κι από εκεί έσοδα.
Βλέπε yupi.gr ( Του Κοστόπουλου που έχει την IMAKO)
tovima.gr με την υπηρεσία premium ( μεγάλη αποτυχία κατά την γνώμη μου
enet.gr ανανέωση site, συνεχής ροή ειδήσεων.
Δημοσίευση σχολίου